Maciej Glogier h. Pracowoc (ur. 24 lutego 1869 w Radomiu, zm. 20 sierpnia 1940 tamże) – polski prawnik, społecznik i samorządowiec. W latach 1922-1927 senator RP. Syn Kiliana Ferdynanda Antoniego Glogiera i Zofii Stokowskiej h. Drzewica. 15 czerwca 1896 r. poślubił Martynę Marię Wereszczyńską h. Korczak. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim.
W latach 1914-1917 wiceprezydent Radomia. Szef VIII Wydziału Statystycznego Komisji Szkolnej Ziemi Radomskiej pod kierunkiem Maksymiliana Skotnickiego (1915). Od 1917 prezes sądu w Radomiu. Pierwszy kierownik szkoły muzycznej w Radomiu. Członek wielu stowarzyszeń i organizacji. Maciej Glogier był współzałożycielem i skarbnikiem radomskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej, długoletnim prezesem Towarzystwa Dobroczynności w Radomiu, wiceprezesem oddziału PCK, wiceprezesem Towarzystwa Opieki nad Umysłowo Chorymi i wiceprezesem Komitetów Obywatelskich.
Współorganizował pierwszą w Radomiu szkołę średnią z polskim językiem wykładowym, a później był prezesem dla prowadzenia i utrzymania średniej szkoły żeńskiej w Radomiu - opiekunem Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Prezesował także Towarzystwu Śpiewaczemu "Lutnia" i radomskiej filii Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego imienia Fryderyka Chopina. W 1925 roku Towarzystwo zapoczątkowało w Radomiu powstanie szkoły muzycznej, jako filii Wyższej Szkoły Muzycznej imienia Fryderyka Chopina w Warszawie, której kierownictwo powierzono właśnie Maciejowi Glogierowi.
W 1928 r. odznaczony Orderem Grzegorza Wielkiego przez papieża Piusa XI. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Limanowskiego w Radomiu.
prawnik, notariusz w Radomiu
w latach 1914–1917 wiceprezydent Radomia
w latach 1917–1920 organizator polskiego sądownictwa na ziemi radomskiej
prezes Sądu Okręgowego w Radomiu
od 1920 szef sekcji służbowej w Ministerstwie Sprawiedliwości
w latach 1922-1927 senator RP
1 marca 2013 r., w dzień urodzin Fryderyka Chopina, w Zespole Szkół Muzycznych im. O. Kolberga odsłonięto tablicę poświęconą pamięci przedwojennego Senatora RP Macieja Glogiera. W uroczystości wzięło udział blisko czterdziestu członków rodziny Glogiera z całej Polski, władze miasta i Rady Miejskiej, przedstawiciele Senatu RP i liczni zaproszeni goście.
Akt zgonu w USC Radom; PSB, t. VIII, Kraków 1959–1960, s. 82, Kto był kim…, s. 510–511; Posłowie i senatorowie…, t. II, s. 110–111; „Z notatek Macieja Glogiera”, maszynopis ze zbiorów rodziny, s. 1–7; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s. 86; informacja krewnego Wojciecha Glogiera z Warszawy z 1997.
Nazwa obiektu: Dom Glogierów
Inne, zwyczajowe/ potoczne nazwy obiektu: “Hotel Transylwania”
Adres obiektu: ul. Henryka Sienkiewicza 12 (dawna Michałowska, Mariacka)
Czas powstania obiektu: 1914 r.
Projektant obiektu: Józef Pius Dziekoński (1844-1927)
Zleceniodawca obiektu: ówczesny wiceprezydent Radomia Maciej Glogier (1869-1940)
Znacznym autorytetem wśród miejscowej inteligencji, urzędników oraz drobnomieszczaństwa cieszył się Maciej Glogier — wybitny prawnik, działacz organizacji kulturalno-oświatowych oraz dobroczynnych, ponadto znany i ceniony nie tylko na gruncie radomskim muzyk i pedagog muzyki. Nie angażował się on czynnie w struktury kierownicze obozu narodowego, ale jako działacz o nieposzlakowanym morale, ... (Piotr Tusiński - Przegląd Historyczny 88/2)
- Ulica Macieja Glogiera - Rajec Poduchowny prostopadła do ul. Podleśnej, równoległa do ul. Edmunda Bakalarza.
- Wielką pasją Macieja Glogiera od dzieciństwa była muzyka. Sam grał na skrzypcach i wiolonczeli i miłość do muzyki starał się zaszczepić innym.
- Wcześnie osierocony, zarabiał udzielając jeszcze w gimnazjum korepetycji i lekcji muzyki, a w czasie studiów – redagując skrypty uniwersyteckie.
https://www.cozadzien.pl/radom/jest-taka-ulica-w-radomiu-glogiera/993